بسم الله الرحمن الرحیم

در" کافی " روایت شده است که : روزی رسول اکرم (صلی الله علیه واله وسلم ) مسرور وشادمان از خانه بیرون رفت .

پس سبب آن را جویا شدند . حضرت فرمود : " هیچ روز و شبی نیست مگر اینکه تحفه ای از جانب خدا برای من می رسد .

 آگاه باشید که خداوند به من تحفه ای داده که هرگز به گذشتگان نداده است .

 جبرئیل نزد من آمد و از طرف پروردگارم سلام رساند و گفت : ای محمد (ص) ! حضرت قائم (عج ) از شماست و

هرگاه خدای او را آشکار کند، حضرت عیسی(ع) پشت سر او نماز می خواند ." 

شعر از ایرانمنش

بسم الله الرحمن الرحیم

عشق زیبا و لطیف است ، چون عشق از خداست و خداوند جمیل و لطیف است .

تمام هستی عالم به واسطه ی عشق ایجاد و به واسطه ی عشق است که هستند و باقی!

 عشق است که انسان را به آرامش می رساند ،

 فوز و رستگاری انسان ؛ وکمال انسان هم  رسیدن به این آرامش است .

 پس بنابر این ، عشق لازمه ی هستی انسان است و بر دو نوع است : مجاز ی و حقیقی

انسان به هر چیز که عاشق شود به نقطه مقابل آن کر و کور می شود ؛ اگر عشق حقیقی باشد ،

به کل مجاز ها ، کور و کر می شود و اگر عشق مجازی باشد  ، به کل حقایق کر و کور می شود .

عشق به این ور یعنی عشق به ماهیت ؛ کوری به وجود و کوری به آن ور ( عالم بالا ) را به دنبال دارد .

و عشق به وجود و عالم ملکوت و جبروت ، کوری به ماهیت و ماده و عالم دنیا را به دنبال دارد . 

                                    بسم الله الرحمن الرحیم  

یادمان نیست در این منزل ویرانه ،

چرا آمده ایم ؟!

یادمان رفته ؛ مسافر هستیم

از کجا آمده ایم ؟

وقت تنگ است ، خواب سنگین

کنون راهزن شب ،

همچنان از من و ما می دزدد

رفت سرمایه زدست !

واه دریغ ، عمر گرانمایه ی ما ؛

که در این عالم نفس

 نفس ها زده ایم ؛

از نفس افتادیم

آه آن خانه ی خضری خراب ،

به خرابات در این جاده ی شوم  آمده ایم

جاده بس سنگلاخی و راه پراز آتش و خون

واه  فریاد و فغان !

به کجا می روی آخر ، چنان تند و شتاب

عمرمان رفت کنون ، هیچ نداریم

 خدایا به باقی زمان ! 

ما از آن خانه ی خضرای وجود ، دور شده ایم

شب تاریک جنون ، جاده ی سنگلاخ وجود

  ما کنون ؛ گم شده ایم

از کجا دور زنیم برگردیم ؟ !

دستمان گیر خدایا !  که ما برگردیم  

شعر از ایرانمنش

بسم الله الرحمن الرحیم

از آیت الله بهجت (رضوان الله علیه ) نقل شده است که : خرما ، شیر ، ماست و روغن زیتون بین غذا و دوا هستند .

در مواردی انسان به غذایی میل دارد ، ولی مظنون است که موجب مرض است .

ایشان فرمودند : " امروزه مردم غذای لذیذ می خواهند نه غذای مفید .

 اصولا غذاهای سرخ کرده ضرر دارند ولی چون به ذائقه ی انسان خوش می آیند ،

لذا همه خواهان آن هستند و توجه به ضرر آن ندارند " 

بسم الله الرحمن الرحیم

همان طوری که نمی شود قبول کرد که کسی آب را دوست بدارد و تشنه ی آب هم باشد،

اما دوست نداشته باشد آب را بنوشد و باید به سلامت عقلش شک کرد ؛ همان گونه هم

نمی شود قبول کرد کسی مرید اهل بیت (علیهم السلام ) باشد ،

اما توسل و وصل شدن به آنها را نخواهد و گدای کوی آنها نباشد .

او که می گوید تشنه است امّا نمی خواهد آب بنوشد یا تشنگی اش کاذبانه است و

یا هم دروغ می گوید و اصلا آب را دوست ندارد هرچند که درونش آب آب می زند و

  ولبانش خشک است و در این تشنگی رو به هلاکت می رود ، امّا از روی نادانی و لجاجت

آب را پس می زند .

بله کسی که ادعا دارد به دوستی اهل بیت (علیهم السلام ) و می گوید مرید آنها هستم ؛ 

اما گدای کوی آنها نیستم ، با این گونه سخنان ضد و نقیض ، سلامتی عقلش را زیر سؤال

می برد ، چون کسی که تشنه ی آب است ؛با ولع آب را می نوشد نه اینکه آب را پس بزند .     

بسم الله الرحمن الرحیم

 آیا می شود با چشم باز خوابید و خواب دید ؟ نه . چرا ؟

چون تا این چشم بسته نشود ؛ چشم دیگر باز نمی شود .

 همان گونه که وقتی چشمان تو به روی دنیا بسته شد و با خواب رفتن چشمان مادی ات ،

چشمان دیگر تو در عالم خودش ودر عالم خیال باز می شود و تو در خواب واقعیت ها یی را می بینی ؛ که با چشمان باز نمی توانستی آنها را ببینی .

همان گونه هم اگر تو این چشمان جسمانی ات را به روی جاذبه ها و تمایلات نفسانی و خواسته های بیجا ببندی ؛

چشم دل تو به روی حقایق عالم ملکوت باز می شود و تو چیزی می بینی که اهل دنیا نمی بینند .

چون اهل دنیا ، چشمان خود را یله رها کرده اند و به قول خودشان می خواهند این دو روز عمر را خوش باشند و

لذا آنچه چشمشان تقاضا می کند می بینند و لو حرام را !

و هیچ باکی هم ندارند که این دل بخواهی های آنها سرانجام باعث می شود چشمان دلشان کور شود ،

و این حرام دیدن امروز آنها را از دیدن زیبایی های عالم ملکوت محروم می کند  و

فردا هم از دیدن زیبا یی های خیره کننده ی بهشت محروم خواهند ماند .

بسم الله الرحمن الحیم

خواص درمانی میوه زیتون : کاهنده فشار خون ، مقوی معده ، اشتها آور ،قابض ،تسکین دهنده دردهای روماتیسم ،نقرس ،درد مفاصل ،

تب بر، ادرار آور ، صفرا بر ، ضد دیابت

خواص درمانی روغن زیتون :عامل ضد پیری و ضد سرطان ، ضدّ انعقاد خون و انسداد شریانی ، کاهنده کلسترول خون ، دفع کننده قولنج ، دل پیچه ، خارج کننده کرم معده

، خرد کننده سنگ مثانه ، تسکین دهنده درد مفاصل و رفع کننده یبوست است .  

برای کاهش کلسترول خون یک قاشق از روغن زیتون را هر صبح میل نمایید .

بسم الله الرحمن الرحیم

شخص نادانی با حماقت سنگ بزرگی به چاه انداخت و صدها دانا جمع شدند؛ نتوانستند آن را بیرون بیاورند.

در زمانهای دور ، معاویه برای اینکه در دل بچه های کوفه جا پیدا کند ؛ بچه برّه هایی را به هدیه برای

آنها فرستاد . مدتی که گذشت و بچه ها با این برّه ها انس وخو گرفتند ،

دستور داد شبانه از پشت بام ها رفتند و آن برّه ها را دزدیدند . فردا که بچه ها از خواب بیدار شدند

،دیدند برّه هایشان نیست ، همه با چشم گریان در کوچه ها به دنبال برّه هایشان می گشتند .

معاویه دستور داد در کوفه جار بزنند که دیشب (نعوذ بالله) علی (ع) آن برّه ها را شبانه از خانه هایتان

دزدیده . بچه های کوفه این اشک و بغض و

کینه ی امیرالمؤمنین علی (ع) را به دل ریختند و شدند دشمن دسته اول علی (ع) و بچه های خود

را هم با بغض و دشمنی علی (ع) بزرگ کردند ، لذا این بغض آنها کشیده شد تا به امروز که در جای جای این کره ی خاکی می بینید که شیعیان علی (علیه السلام ) را بی بهانه می کشند و چشم بسته

دشمن علی (ع) شده اند و خود را از موهبت ولایت علی (ع) که آب روان است ؛ محروم کرده اند .

گرچه لب های خشک و رخ زرد آنها نشان از بی آبی می دهد و

وجودشان آب آب می زند و تشنه است !

اما آنها این آب را در جای دیگر می جویند و با ریختن خون شیعیان

به توهّم خود را سیراب می کند . 

آب را دوست بدار  ، آب روان است علی (ع)

بسم الله الرحمن الرحیم

در حدیث قدسی خداوند متعال می فرماید : ای داوود اگر روی گردانندگان از من می دانستند ؛ من چقدر مشتاقم آنها برگردند ، همانا از خوشحالی جان می دادند .

چوپانی که در هوای سرد،  گله گوسفندانی که ارباب به امانت به او سپرده را گم کرده و حیران وسرگردان و خسته در سرمای شدید کوهستان و در تاریکی شب از

شدت گرسنگی و خستگی بر زمین سرد و تاریک ویخ زده افتاده و در حال جان دادن است ،  اگر بناگاه کسی از راه رسد و بر او روشنایی گیرد و او در گرمای آن روشنایی 

جان گیرد ؛ به او غذا دهد و سیرابش کند ، گوسفندانش را پیدا کند و او را تا خانه اش بدرقه کند ، این چوپان چقدر از این واقعه خوشحال و مسرور می شود که خداوند می

فرماید : اگر بنده ای از بندگان گنهکار من توبه کند وبه سوی من برگردد ؛ من بیشتر از آن چوپان شاد و خوشحال می شوم ، همانا اگر بنده ام این اشتیاق مرا بداند ،از

خوشحالی جان می دهد.