بسم الله الرحمن الرحیم

 به دنبال هر کاری که شما انجام می دهید، آثاری نمودار می شود. وقتی موادی که حاوی آهن و ویتامین است را مصرف می کنید، بعد از مدتی می بینید که دیگر کمبود آهن ندارید. گفتیم که روح برای اینکه رشد کند و متعالی شود باید غذا بخورد، حال ما از کجا بفهمیم که روح ما غذا خورده و رشد کرده؟ شما وقتی آثار غذا و آب و ویتامین ها را در جسمتان می بینید. از اینکه موهایتان رشد می کنند و چشمتان کم سو نشده و در استخوان بندی و هیکل موزون هستید، از روی این آثار می فهمید که جسم تان غذا خورده.. روح هم وقتی در میدان های مختلف زندگی وقتی میدانی پیش می آید که باید صبر کند یا عفو کند، می بینی صبور  است و آنجا که باید عیب کسی را بپوشاند، ستاری می کند و خیلی راحت چشم پوشی می کند و از لغزش و خطای دیگران می گذرد، اینها نشانگر است که روح به غذای معنا رغبت دارد و غذای  مورد نیازش را خورده..

ادامه دارد.. ان شاءالله

بسم الله الرحمن الرحیم

 شما برای خوردن یک قرمه سبزی چه همه نیرو به کار می برید تا تهیه شود.
اما غذای روح را فقط کافی است با یک باور و یقین قلبی به جانت بدهی تا جانت را نورانی کند.
 شاید برایتان اتفاق افتاده که با سوء تفاهمی در معرض تهمت قرار گرفتید و  با ناسزاگویی و دعوا کینه ی طرف را به دل گرفتید.
این کینه به دل گرفتن، سمی است که به جانتان ریخته اید...؛
اما اگر با یک باور قلبی طرف را عفو کنید و بدانید که اگر شما عفو کنید، خدا هم شما را عفو می کند و شیرینی و لذت این عفو و گذشت را به کامتان می دهد و  بعد از این عفو خواهید دید چقدر روحتان بزرگ شده و درکتان بالا رفته...
پس "عفو" یکی از غذاهای بسیار مقوی روح است که فقط کسانی می توانند این غذای روح را بخورند که از #بوی_خوش عفو، خوششان بیاید؛
وگرنه کسی که از خورشت بادمجان بدش می آید؛ هر چه از خواص بادمجان هم برایش بگویی، باز رغبت به خوردن ندارد..
حال روح ما چگونه به خوردن غذای معنا رغبت پیدا می کند❓