مگر شده من و شما در عالم ماده، از همان جايي آب بخوريم که خر و اسب و الاغ آب مي‌خورند! شده؟! نه. در عالم ماده نشده، معنا را ولش کنيد. در عالم ماده، کدام عاقل مي‌رود اين کار را مي‌کند؟! براي چه نمي‌خوري؟! چون بافت ظاهري من با آن‌ها فرق مي‌کند. خيلي زشت است من بروم هم‌گام او از همان‌جايي که، آبشخوري که او آب مي‌خورد، من آب بخورم! از همان چشمه‌اي که او آب مي‌خورد, من آب بخورم. من آدم هستم؛ فرم آب خوردنم، جايگاه آب خوردنم، مشربم اصلاً، آبشخورم بايد با حیوان فرق داشته باشد. در عالم معنا هم همين است چرا ما غيب را باور نمي‌کنيم؟! در قرآن در سورة "هل أتي" سه تا چشمه را به ما معرفي مي‌کنند، آخر اين چشمه‌ها مال کيست پس؟!

مسلمان! انسان! چرا باور نمي‌کني اين چشمه‌ها موجودند؟! چرا باور نمي‌کني اين‌ها مال تو هستند؟! چرا کف روي آب را گرفتي؟! چرا امواج اسيرت کردند, از آب غافلي؟! والله و بالله و تالله اين چشمه‌هايي که در قرآن مي‌گويند، مال من و شماست منتها بلد نيستيم کجاست.

---

 

بسم الله الرحمن الرحیم

ذهن سه بخش دارد: نیمه هوشیار- هوشیار و هوشیاری برتر

ذهن نیمه هوشیار: چون بخار یا برق قدرت مطلق است و بدون مسیر و جهت هر فرمانی بدهند، انجام می دهد و توان فهم و استنباط ندارد.

هر آنچه آدمی عمیقاً احساس یا به روشنی مجسم کند بر ذهن نیمه هوشیار اثر می گذارد و مو به مو در صحنۀ زندگی ظاهر می شود.

ذهن هوشیار: ذهن نفسانی یا فانی است.

ذهن بشری است و زندگی را به همان شکلی به نظر می رسد می بیند.

ذهن هوشیار مرگ و بلا و بیماری و فقر و تنگنا را مشاهده می کند و بر ذهن نیمه هوشیار اثر می گذارد.

هوشیاری برتر: یعنی آن ذهن الهی که درون هر انسان است.