بسم الله الرحمن الرحیم

آیین نامه را فقط برای قبولی نمی خوانی ؛ بلکه بعد از قبولی در آیین نامه ، تازه به تو اجازه می دهند که وارد عمل شوی و به آنچه آموخته ای ، عمل کنی . تو در فقه ، نماز را برای این نمی خوانی که به تو پاداش دهند ؛ بلکه بعد از قبولی نماز ، تازه به تو اجازه می دهند که حرکت در وجود را آغاز کنی و آنچه در نماز خواندی را عمل کنی . وقتی تو آیین نامه ی نماز را خواندی و به آن عمل کردی ؛ با این عملکرد ، نماز در وجودت اقامه می شود ؛ در قران بارها خواندی که می فرماید : " و اقیمو الصلوه و .. "  قران می فرماید نماز را اقامه کنید ؛ یعنی قران از ما اقامه ی نماز را می خواهد ، نه فقط یک خواندن صوری ! کسی که در خارج از نماز به آنچه خداوند از او خواسته عمل کند ؛ قطعا در نماز عروج دارد و نماز ظهر او با نماز عصرش یکی نیست ؛ یعنی در نماز عصر عروجی بالاتر دارد . تمام نماز گزاران در شکل ظاهری نماز با هم فرقی ندارند ، فقط عمل است که آنها را از هم جدا می کند و عمل است که یکی را عروج می دهد و دیگری با عمل نکردن ،سالها در همین رتبه ای که هست متوقف می ماند و بالا نمی رود .