بسم الله الرحمن الرحیم
خداوند امروز به تو مهلت می دهد؛ بزرگی کنی و آبروی طرف را ببری، اسیرش کنی و...
اما در آخر تو خود کوچک می شوی و در جایی کوچکی خودت را خواهی دید.
همچنان که به ابلیس
مهلت داد تا بزرگی کند؛ بعد از خدا طرد و دور و کوچک شد.
آنکه تحقیرش می کردی رفت و حال تو ماندی و جز کوچکی چیزی به همراه نداری
و با همین هیچی می خواهی جلوی خدا بایستی و بگویی: خدایا به من عنایت کن
می فرماید من به تو بزرگی داده بودم و عزیزت کردم؛ اما تو این بزرگی را به دیگران فروختی،
خود را بزرگ و دیگران را کوچک دیدی و خود را کوچک کردی.
نظرات شما عزیزان:
برچسبها:


















