بسم الله الرحمن الرحیم
غذا هر چه تازه تر و داغ تر باشد ، بیشتر به انسان می چسبد و اصولا انسان غذای تازه را با
اشتهای بیشتری می خورد .
غذایی که با اشتها خورده شود ،بیشتر جذب بدن می شود تا غذا ی سرد یا غذایی که چند روز در
یخچال مانده .
در یک میدان امتحان وقتی صحنه ای برای تو باز می شود که در آن میدان تو باید یا عفو رانتخاب کنی یا انتقام را ؛
اگر بدانی که روح تو چقدر به آن غذای داغ وتازه ی عفو احتیاج دارد که اگر تو با رضایت قلبی وبا
اشتها آن عفو را بخوری چقدر روح تو از آن لذت می برد و رشد می کند
تا اینکه بخواهی در آن میدان ، انتقام را انتخاب کنی که انتقام یک غذای سم وکشنده برای روح تو
است .
حال اگر تو در آن میدان نتوانی یکی را انتخاب کنی وبخواهی بعد از پشیمانی ،
عفو کردن را به چند روز دیگر موکول کنی ؛ این عفو وبخشش کردن مانند غذای مانده ی در
یخچال است . آن عفو در آن ساعت وبه موقع کجا و این عفو کردن چند روز بعد کجا ؟؟؟ آن داغ
است و این سرد و بی مزه !
آن عفو به موقع باعث رشد معنوی تو می شود و به روح تو انرژی بیشتری می دهد تا این عفو که
بعد از چند روز و با پا در میانی این و آن صورت می گیرد .
نظرات شما عزیزان:
برچسبها:


















