بسم الله الرحمن الرحیم

تو با دل باید نماز بخوانی نه با زبان !   وجود نمازگزار بر اساس رتبه ای که دارد و روحش در هر عالمی که قرار گرفته و ساکن شده ؛ در همان عالم هم نماز می خواند یعنی اگر وجهه رویش به جانب بالاست ، در نماز هم به بالا عروج می کند و از بالا تأثیر می گیرد و با این عروج به سبکی و آرامش می رسد و بعد از نماز هم این آرامش را حس می کند .

اما اگر وجهه ی رویش به پایین و به زمین است ؛ در زمین سیر می کند و ثقل می گیرد و دیگر عروج ندارد ؛ بلکه از پایین اثر می گیرد و سنگین می شود و بعد از نماز هم این سنگینی را حس می کند .

دل باید نماز بخواند نه زبان !  و عروج تو در نماز با قلب است نه با قلب صنوبری !

البته نباید فراموش کرد که زبان و اعضاء و جوارح ما هم بنا به تکلیفی که دارند باید اذکار نماز را بخوانند و با صحیح خواندن نماز ،وظیفه ی خود را به نحو احسن ادا کنند و در اینکه باید نماز را صحیح و به زبان عربی بخوانیم رازی نهفته است که فعلا از آن صحبتی نمی کنیم تا بعد ، اما باید دانست که اصل توجه دل است که در نماز تو را به عروج می رساند .