بسم الله الرحمن الرحیم

وقتی خداوند متعال بنده ای را دوست بدارد ، زیبایی های درون او را بر او باز می کند ؛ تا اسماء درون خود را آشکارا ببیند .وقتی دید ، تمایل پیدا می کند که از آنان بخورد و .......

( از بعد این دیدن دیگر به قلم در نمی آید و نا گفتنی است،

فقط باید این مسیر را طی کرد و راه رفت تا ... )

تا آنچه نادیدنی است ، آن بینی  

در مثال عرض می کنم، اگر ما وجود خود را گردویی فرض کنیم که چون درون گردو را نمی بینیم ؛ دائم با پوست آن بازی کنیم و بدتر از آن اینکه دیگران را هم در این بازی شرکت دهیم و در کودکی به گونه ای و در نوجوانی به گونه ای و در جوانی هم به گونه ای دیگر دائم در این بازی باشیم تا پیری که ...

بله وقتی خداوند مهربان و رئوف ، بنده ای را دوست بدارد ؛ برای اینکه مغز گردو و لب اللباب و درون او را بر او باز کند ؛ او را در دست اندازها می اندازد ، و با یک مصیبت و دردی گردوی او را به زمین می زند تا ترک بردارد ....

لطفا با ادامه مطلب با ما همراه باشید ....