بسم الله الرحمن الرحیم

ایّها الناس، سلونی قبل ان تفقدونی ،فلانا بطرق السماء اعلم منّی بطرق الارض .......

ای مردم ! پیش از آن که مرا نیابید ، آنچه می خواهید از من بپرسید ، که من راه های آسمان را بهتر از راه های زمین می شناسم بپرسید قبل از آن که فتنه ها چونان شتری بی صاحب حرکت کند ، و مهار خود را پایمال نماید . و مردم را بکوبد و بیازارد ، و عقل ها را سرگردان کند .

عید غدیر بر تمامی عزیزان مبارک

بسم الله الرحمن الرحیم

صدای مناجات عرشیان در افلاک بلند است ؛ ولیکن

چرا صدای آن به گوش من نمی آید اینجا !

صدای شیون و ناله از دوزخیان بلند است ؛ ولیکن

چرا صدای آن به گوش من نمی آید اینجا !

صدای جنبندگان همه به تسبیح او بلند است ؛ ولیکن

چرا صدای آن به گوش من نمی آید اینجا !

صدای همهمه ی فرشتگان پر است ؛ در جای جای زمین ؛ ولیکن

چرا صدای آن به گوش من نمی آید اینجا !

به خود آمدم، بناگاه دیدم ؛

سمعکم را

در گوش جانم !درست جا نداده ام اینجا !

شعر از ایرانمنش

بسم الله الرحمن الرحیم

حکمت هایی از مولا امیرالمؤمنین (علیه السلام )

بدترین دوست ، آن که برای او به رنج و زحمت افتی.

سخت ترین گناهان ، گناهی است که گناهکار آن را سبک شمارد

دو کس نسبت به هم هلاک می گردند ، دوستی که زیاده روی کند و دروغ پردازی که به راستی سخن نگوید

بسم الله الرحمن الرحیم

حقیقت آب ، علم است و حقیقت جسم ، روح است .

 همان گونه که جسم با آب سیراب می شود و حیات می گیرد ؛ روح انسان هم با علم ومعرفت ، جان و حیات می گیرد .

اگر شما برای مدتی طولانی، جسم را از آب محروم کنید؛  مشاهده خواهید کرد که چگونه پژمرده می شود و می میرد ؛چون عامل حیات و بقای انسان ، آب است . 

 بهمان گونه هم اگر به مدت طولانی روح و جان ما خالی از علم و معرفت باشد ؛ به مرور زمان حیات انسانی او به خطر می افتد . بله روح نمی میرد و زنده است .اما به کدام حیات زنده است ؟ ما چهار نوع حیات داریم ، 1_ حیات جمادی  2_ حیات نباتی 3_ حیات حیوانی 4_ حیات انسانی .

انسانی که با آب علم و معرفت سیراب نشود ؛ به مرور از حیات انسانی می میرد و به حیات حیوانی زنده است و زندگی می کند .

همه می دانیم ؛کاری که از یک زنده بر می آید را هیچگاه یک مرده نمی تواند انجام دهد .زنده است که هم خود حرکت و آثار دارد ، و هم می تواند ؛ دیگران را حرکت دهد و بر آنان اثر بگذارد . کسی که امروز نتواند جان خود را با علم و معرفت به حیات برساند ، با این مردگی و خاموشی جانش به عالم بالا منتقل می شود و خسرانی بالاتر از این نیست .

بسم الله الرحمن الرحیم

تو وقتی در یک بیماری دست و پا می زنی و در تب می سوزی و تمام بدنت سست شده و از شدت درد در گوشه ای بدحال افتاده ای و ...با این بدحالی است که صورت بیجان اسباب را با چشم جانت می بینی و دنیا و تمام اسباب دنیا در نظرت کوچک و پوچ می آید....

و ... بعد... وقتی حال تو رو به بهبودی و به اعتدال می رسد .  تو با این دید و بینش ادامه ی حیات می دهی و.... چقدر به اوهام گذشته ات و به اسباب بازیهایی که به آنها دلبسته بودی و آنها دل تو را مشغول به خود کرده بودند ، در نظرت مسخره و پوچ می آیند و تو در هستی فقط یک معشوق و یک محبوب زیبا می بینی . او که هر دم به تو نفس و حرکت و حیات می دهد . و به حکمت تو را به مریضی لا علاج مبتلا کرد ؛و بعد شفا داد ؛ تا ببینی که دنیا و آنچه در دنیاست فان و نابود شدنی است و او که می ماند و باقی است ؛ حق است و بس ! 

"یـــــــادائم الفضــــــــــل علی البریـــــــــــّه"

بسم الله الرحمن الرحیم

آقاجون تو نایب الزیاره باش

از سوی ماها که اینجا مانده ایم

تو ببر نفس مرا کشان کشان !

درکنار همه ی قربانی های زائرا

قربانــــــــــــــــــــی کــــــــــــــن

تا شوم قربــــــــــــــــان تو

عیدی رو از خودت ، بگیرم

آقــــــــــــــــــــــا جـــــــــــــــون !

به مسلخ کشیدن نفس و به معراج بردن عشق بر همگان مبارک

انشاءالله امروز غمهایتان قربان شادیهایتان گردد .

آمیـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــن !

بسم الله الرحمن الرحیم

کودک وقتی دوران شیرخوارگی و دوره ی کودکی اش به پایان رسید،

دوره ی خراب کاریهایش هم تمام می شود و در هر جایی خودش را خیس نمی کند؛

چون بزرگتر شده و زشتی آن را درک می کند .

سالک وقتی دوره ی ابتدایی سلوکش را گذراند و به مرحله ی بالای وجودش پا گذاشت؛

دوران خراب کاری او هم به پایان می رسد و

دیگر در هر جایی در خلوت و جلوت به گناه رو نمی آورد

و خود را با آلودگی و نجاست گناه، خیس و بدبو نمی کند؛

چون وجودش بزرگتر شده و فکر و اندیشه اش بارور شده

و روحش قد کشیده و قبح و زشتی گناه را ادراک می کند .  

بسم الله الرحمن الرحیم

لطفا قبل از خواندن این مطلب به قسمت اول ( واقعیتی از عالم الست _ مقایسه آدمکی چوبین و آدم خاکی ) مراجعه فرمایید ...در قسمت اول عرض شد که .....

 روباه مکار و گربه نره دائم دور پینوکیو می پلکیدند  و مانع می شدند که او راه علم و معرفت و انسان شدن را بیاموزد .

شیطان و نفس اماره هم دائم حول محور قلب اتسان می چرخند و مانع می شوند که مبادا انسان با علم و معرفت و اندیشیدن به سرمایه ی وجودش ، آگاهی پیدا کند و راه و مسیر انسان شدن را بپیماید .

عاقبت پینوکیو بر اثر جهل و غفلت ... در مسیر راه با دوستانی ناباب همراه شد که او را کاملا از راهش دور می کردند و...

چون نفس انسان بیشتر به شهوات و راحتی دنیا تمایل دارد و  روحیه و شاکله ی او (میل به غرب و رفتن به آن طرف آب است )

وقتی دوستانش از شهر و دیاری صحبت کردند، که زرق و برق و جاذبه ها ی دروغین و راحتی و شاد ی و کیف وهمی از آن لبریز بود ، خیلی زود با آنها همراه شد و دیگر در آنجا نه صدای فرشته ی مهربان به گوش او می رسید و نه نصایح پدری مهربان ...   و او صبح تا شب ، غرق در بیخبری و خوش گذرانی و بازی و ... به حیوانیت مشغول .

تا اینکه یک روز صبح که از خواب بیدار شد ؛ خود را کاملا به شکل الاغی دراز گوش ملاحظه کرد و ... تازه حقه و مکر اومانیزم زمان را درک کرد و فهمید اما افسوس که دیگر کار از کار گذشته بود و او هر چه سعی می کرد این وهمیات را به دیگران بفهماند ؛که مانند او بازیچه ی دست شیطان نشوند و فریب جاذبه های رنگارنگ  وهمی و خیالی دو روزه ی دنیا را نخورند ؛ مؤفق نمی شد و صدایی جز (عر عر ) از او در نمی آمد .

متأسفانه امروز طبق نقشه های شومی که اومانیزم دهر، برای بشر ریخته و (با مأموریتی که از شیطان گرفته که انسانیت را از بشر بگیرد) تمام سعی خود را به کار برده تا بشر با رو آوردن به ماهیت و جاذبه های بعد بشری و عالم ماده ، در شادی های کاذبانه ( پارتی ها _رقص و پایکوبی در مجالس آن چنانی) چنان غرق شود ؛که به طور کلی انسانیت از آنان ساقط شود ، تا بتواند بشر امروزی را به حمار و الاغ و حیوانات وحشی تبدیل کند و آنان را دسته جمعی به ابلیس زمان بفروشد ...

لطفا در ادامه مطلب با ما همراه باشید